رَشيده : (عربي) (مؤنث رشيد)، ( رشيد

رضوان : (عربي) 1- بهشت؛ 2- (در اديان) فرشته‌اي كه نگهبان يا دربان بهشت است؛ 3- (در قديم) رضايت، رضامندي.

رضوانه : (عربی ـ فارسی) (رضوان + ه (پسوند نسبت)) 1- منسوب به رضوان؛ 2- بهشتی؛ 3- (به مجاز) زیبارو.

رضيه : (عربي) (مؤنث رضي)، ( رضي.

رعنا : (عربي) 1- زيبا و دلفريب؛ 2- زن خويشتن آرا؛ 3- (در قديم) ويژگي آن كه يا آنچه به سبب داشتن ظاهر زيبا، قدرت، يا ثروت بسيار، خودخواه و گستاخ شده است؛ 4- (به مجاز) بلند و كشيده؛ 5- گلي كه از درون سرخ و از بيرون زرد باشد.

رفعت : (عربي) (به مجاز) برتري مقام و موقعيت، بلند قدري، افراشتگي و بلندي.

رفيعه : (عربي) (مؤنث رفيع)، ( رفيع.

رقيه : (عربي) 1- به معني دعا، تعويذ؛ 2- (اَعلام) يكي از چهار دختر پیامبر اسلام(ص) [قرن اول هجري] از خديجه و همسر عثمان؛ نام دختر امام حسين(ع)؛ [اين واژه در عربي به صورت رُقَيَّه/roqayya(e)/ تلفظ مي‌شود].

معنی اسم رُكسانا : (يوناني شده روشنک) 1- روشنك؛ 2- (اَعلام) نام دختر دارا [311 پیش از میلاد] كه اسكندر به موجب وصيت دارا او را به ازدواج خود در آورد. + ر روشنک.

رُكسانه : (= ركسانا)، ( ركسانا.